มนุษย์สถานที่มีความรู้สึกอัศจรรย์อย่างครบถ้วนถือเอาว่าพยาบาล Joy Milne แห่งปลดเกษียณจากนั้นอย่างเกินจริง Joy สามารถดอมดมความเจ็บไข้พาร์กินสันKatie Haylor เอ่ยปากกับดัก Joy กับผู้เชี่ยวชาญปีกสปีดโบรมันข้นจาก Perdita Barran ขนมจากมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์เพื่อจะควานข่าวสารเสริม มันสมองมันสมองมันสมอง

Joy - สวามีของเราอายุ 31, 32 และฉันเริ่มได้กลิ่นความเปลี่ยนแปลงในกลิ่นอายมัสค์ริมฐานรากของเขาก็ผิดแผกกักคุมเต็มที่มันแปรไปอีฉันพูดถึงจริงๆ แล้วที่ว่านกเขาดำรงฐานะชำนัญพิเศษข้างวิสัญญีแพทย์ในสภาพแวดล้อมสถานที่โอบล้อมหยาดเหงื่อออกลูกด้วยกันโน่นทำเอาเขาไม่สบอารมณ์ที่จะทำกรณีตรงนี้เหตุฉะนี้ดีฉันจึงเงียบด้วยกันอีฉันก็ทนทานได้

Katie - เสียแต่ว่าในเวลานี้นักวิทยาศาสตร์สิ่งของวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ Perdita Barran และผู้ร่วมงานสิ่งของคุณคว้าชดใช้จมูกสถานที่น่าประทับใจสิ่งของ Joy คว้าสามารถระบุ biomarkers ไม่กี่คนเพราะโรคภัยไข้เจ็บพาร์กินสันซึ่งแห่งยุคปัจจุบันอีกทั้งไม่มีงานวิเคราะห์วินิจฉัยขั้นสุดท้ายก่อนอื่น Perdita บอกฉันว่าคุณด้วยกัน Joy เจอกันได้มาอย่างไร

Perdita - บริสุทธ์แล้ว Joy พบพานอีฉันเมื่อเจ้าเอ็งไปพบผู้ร่วมงานสรรพสิ่งดีฉัน Tila Kunar ที่ University of Edinburgh ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์พื้นฐานประการเราโรคภัยพาร์กินสันและเจ้าเอ็งก็บ่งบอกนกเขาตวาดเขาควรจะเข้าใจว่าฉันใดหมู่คนจดมีอาการสิ่งของโรคพาร์คินดั้งแตกต่างกักคุมเราจำต้องบอกว่าชาวเราไม่เชื่อเธอในเดิมทีฉันตรึกตรองว่าท่าจะเลี่ยนอาจดำรงฐานะพางหัวใจที่ยุ่งเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของกลุ่มคนแห่งหนมีอิริยาบถพาร์คินสัน ทว่าดีฉันทบทวนดูดุอีฉันพิสูจน์ได้ดิบได้ดีกว่าและดิฉันตรึกตรองดุดีฉันจะหย่าร้างกลิ่นขนมจากมนุษย์และท่วงท่าของเครื่องจักรก้าวหน้าขึ้นดังนี้ดีฉันจึงวางแผนทดลองเพื่อให้ผู้แห่งประกอบด้วยพาร์กินสันด้วยกันผู้แห่งหนไม่สวมเสื้อยืดจากนั้นเสื้อยืดก็ถูกเชือดด้วยกันเหยาะณถุงเพื่อให้จอยได้กลิ่นขนมจากคนไข้และหน้าจอยเธอสมรรถเอ่ยปากได้แหวคุณพูดถูก!

ความปิติยินดี - และใช่ในขั้นท่าทางเลิกร้างฉันบ่งบอกว่าเจ้าเอ็งผ่าเศษหนึ่งส่วนสองแล้วอีฉันไม่รู้ตวาดแม่มดร่างกายไหนครอบครองแบบไหนฉันจะพาเขาทั้งหลายกลับมาจับกลุ่มอีกครั้งหรือเปล่าและอีฉันก็ทำต่อจากนั้น ถ่ายไม่ออก

Katie - Joy ได้กลิ่นเสื้อยืด 12 ตัว: ผู้สวมใส่กับพาร์กินสันตกคนด้วยกันอีกหกมนุษย์เป็นคนคุมและคุณทำให้เขาทั้งหลายถูกต้องทั้งสิ้นยิ่งไปกว่านั้นเธอยังระบุอีกหนึ่งความรู้แจ้งควบคุมว่ามีพาร์กินสันชิ้นนี้ถูกระบุว่าเป็นผลรวมปลอม แม้ว่าพวกเขาถือสิทธิ์การต่อเนื่องจริงในภายหลังเพื่อจะบอกดุพวกเขาเรียกร้องรับการวินิจฉัยดังนั้นฉันแล้วก็ถาม Joy แหวกลิ่นของพาร์คินสันดำรงฐานะอย่างไร

Joy - มันเป็นมัสค์สิ่งมีชีวิตที่ค่อนข้างลึกและมีกลิ่นอายเหม็นหืนณตัวครั้นมันแข็งแรงขึ้นเล็กน้อย

Katie - น่ารักดังนี้การควบคุมตัวแปรต่าง ๆ อาทิเช่นเพศหรือการควบคุมอาหารแห่งสามารถจำแนกผู้สวมใส่เสื้อยืดกับยืนยันแหวจอยสามารถดมกลิ่นพาร์คินสันเพอดิต้าด้วยกันทีมได้มาดูอย่างใกล้ชิดดุเสื้อเหล่านี้มีกลิ่นเช่นไรมาจากไหน

Perdita - ดังนี้คุณคงจะคิดดุมันจะอยู่ล่างรักแร้นั่นคือสิ่งที่อีฉันคิดตวาดผู้คนประกอบด้วยกลิ่น เสียแต่ว่าก็ไม่ได้มันอยู่ใจกลางด้านหลังล่างเส้นเกล้าผมและเป็นบริเวณหนึ่งของสรีระของอิฉันที่อีฉันขับถ่ายของมันแห่งหนเรียกตวาดซีบัมนั่นคือสถานที่ที่ครั้นคุณเป็นวัยรุ่นเจ้าเอ็งจะได้มาเห็นสแมลงปอต - เช่นกันดังนี้เราแล้วก็ต้องพัฒนาการทดสอบสถานที่สามารถนำไปใช้กับคนเจ็บที่จะแยกไขออกจากพวกเขาและหลังจากนั้นเราจักยกเว้นโมเลกุลสถานที่ระเหยได้ขนมจากไขมัน - นั่นหมายถึงสิ่งที่เปลี่ยนไปแห่งอากาศ - ด้วยกันนั่นถือเอาว่าสิ่งที่เราทำ

Katie - เมื่อการเห็นของ Joy บ่งบอกพวกเขาตวาดโมเลกุลใดที่มองหาทีมนั้นสามารถใส่ไขมันในสิ่งของที่มีน้ำหนักโมเลกุลสถานที่แตกต่างกักคุมซึ่งเรียกตวาดสเปคโตรมควันิเตอร์สเปกโตรมิเโคนร์เพื่อกำหนดว่าโมเลกุลไรมีด้วยกันมีเช่นไรมากมาย

Perdita - ดิฉันสามารถระบุสารประกอบสี่เนื้อตัวได้ซึ่งครอบครองสารประกอบสามร่างกายที่ไม่ผิดควบคุมและหนึ่งในนั้นถูกควบคุมในคนแห่งหนมีความเจ็บไข้พาร์คินสันด้วยกันโมเลกุลเหล่านั้นมีกลับไปที่จอยแล้วเธอก็ส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลและเธอก็ดมกลิ่นเหตุฉะนี้ตอนนี้ดิฉันมีไบโอซาตาน์คเกอร์เช็ด่คนที่บอกฉันว่าประกอบด้วยใครบางคนมีพาร์กินสันหรือไม่แค่เพียงตบวรรณะของเขาทั้งหลาย

เคธี่ - เครื่องหมายเช็ด่ตัวที่เป็นปัญหาคืออีโคซีนกรดฮิพปูริคัลสารประกอบเหล่านี้มักพานพบในไข แต่ผลรวมที่ทีมสามารถคาดได้ชี้ความดุสารเหล่านี้สามารถดำรงฐานะเครื่องมือในการวินิจฉัยโรคพาร์กินสันแต่สมรรถมองหาผลรวมของคชาเหล่านี้ที่ความมันพูดให้เห็นอะไรเกี่ยวพันความรุนแรงสิ่งของสภาพสิ่งของใครบางคน

Perdita - เป็นคำถามสถานที่ดีแน่นอนและอีฉันไม่สามารถตอบคว้าในณ เวลานี้มีคนเจ็บบางรายที่ประกอบด้วยกลิ่นพลังอำนาจกว่าด้วยกันมีสัญญาณแรงกว่าผู้อื่นผู้คนที่อยู่ในช่วงปลายสรรพสิ่งพาร์คสันจักได้กลิ่นที่พลังขึ้นและสัญญาณก็เข้มเเข็งขึ้นด้วยกันเราเน้นไปแห่งผู้ที่เรียกหาว่า "ยาไร้เดียงสา"โน่นหมายความว่าเขาทั้งหลายยังไม่ไหวรับสารเสพติดสำหรับความเจ็บไข้พาร์กินสันเพราะอีฉันต้องการมองดูว่าฉันสามารถตัดสินได้แจ้นแค่ใดและแน่นอนแล้วมหาชนเหล่านั้นมีกลิ่นฤทธิ์เช่นกันเพราะฉะนี้เราทบทวนดูว่าฉันจะสามารถไปได้มาเร็วกระทั่งนี้กับนั่นถือเอาว่าที่งานค้นคว้าวิจัยของอีฉันถูกนำพาเราจากไปตอนนี้เพื่อจะดูว่าเราสมรรถวินิจฉัยหมู่ชนก่อนท่าทีมอเตอร์หรือไม่